Το θήλωμα είναι συχνό ογκίδιο του μαστού. Είναι συνήθως καλόηθες αλλά μπορεί να εξαλλαγεί σε καρκίνο. Σε 1 στις 5 περιπτώσεις συνυπάρχουν περισσότερα του ενός. Υπάρχουν δύο τύποι, το θήλωμα κεντρικού τύπου που βρίσκεται πολύ κοντά στη θηλή και το θήλωμα περιφερικού τύπου που βρίσκεται στην περιφέρεια του μαστού:
1. Θήλωμα μαστού κεντρικού τύπου
Το θήλωμα κεντρικού τύπου είναι το πιο συχνό (66%). Είναι καλόηθες ογκίδιο που βρίσκεται στην τελική μοίρα των γαλακτοφόρων πόρων λίγο πριν τη θηλή του μαστού (ενδοπορικό). Εμφανίζεται σε γυναίκες μεταξύ 40-50 ετών. Δεν πονάει. Εκδηλώνεται με ρύση υγρού από τη θηλή, που είναι συνήθως αιματηρό αλλά μπορεί να είναι και κιτρινωπό. Αν πρόκειται για ένα μόνο θήλωμα τότε το υγρό βγαίνει πάντα από τον ίδιο πόρο, ενώ αν είναι πολλά βγαίνει από διάφορους. Αρχικά είναι μικρό, δεν ψηλαφάται με το χέρι, εκτός κι αν αφεθεί να μεγαλώσει πολύ. Πιο εύκολα φαίνεται σε ένα υπερηχογράφημα που δείχνει τοιχωματικό ογκίδιο που προβάλλει μέσα στο γαλακτοφόρο πόρο, δίνοντας την εντύπωση μικτής κύστεως. Η διάγνωση επιβεβαιώνεται με κυτταρολογική εξέταση του υγρού που βγαίνει από τη θηλή.
2. Θήλωμα μαστού περιφερικού τύπου
Το θήλωμα περιφερικού τύπου αποτελεί το 33% περίπου των θηλωμάτων του μαστού. Πρόκειται για όγκο, συνήθως μικρού μεγέθους, έναν η περισσότερους. Παρουσιάζει μεγαλύτερη πιθανότητα κακοήθους εξαλλαγής, από το θήλωμα κεντρικού τύπου και πρέπει πάντα να αφαιρείται γιατί ποτέ δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι δεν πρόκειται εξ αρχής για καρκίνο, πριν το εξετάσουμε στο μικροσκόπιο.
Ποια η θεραπεία για τα θηλώματα μαστού;
Θεραπεύεται με χειρουργική αφαίρεση που πρέπει πάντα να γίνεται γιατί ρύση αιμορραγικού υγρού από τη θηλή μπορεί να προκαλέσει και ο καρκίνος, αλλά και γιατί μπορεί το θήλωμα να εξαλλαγεί σε καρκίνο. Η τομή για την αφαίρεση του θηλώματος γίνεται στο όριο θηλαίας άλω και δέρματος. Έτσι μετά από λίγο καιρό εξαφανίζεται. Αν όμως η ιστολογική εξέταση δείξει καρκίνωμα, τότε θα απαιτηθεί μεγαλύτερη επέμβαση. Για το λόγο αυτό είναι σημαντικό να προηγείται πάντα διαδερμική βιοψία (core biopsy) ή FNA με την καθοδήγηση των υπερήχων, ώστε ο χειρουργός να γνωρίζει τη διάγνωση την ημέρα της επεμβάσεως ώστε να τροποποιήσει ανάλογα την επέμβαση.
